در بازار فارکس، چندین انواع بروکرهای فارکس وروش اجرای سفارش وجود دارد. آیا تا به حال در مورد چگونگی اجرای سفارشات فارکس فکر کردهاید؟ از نظر معاملهگران، این فرآیند ممکن است به نظر برسد که بسیار ساده است – شما روی یک دکمه کلیک میکنید تا یک سفارش باز کنید و پس از انجام معامله، یک پیام تأیید معامله دریافت میکنید. اما چه کسانی در طرف معامله هستند؟ آیا معامله واقعاً انجام شده است؟ چه چیزی سرعت اجرای سفارشات را تعیین میکند؟
دو مدل اصلی کارگزاری در اینجا وجود دارند: مدل A-Book و مدل B-Book. این مدلها سفارشات مشتریان را به روشهای مختلفی اجرا کرده و آنها را از طریق فناوریهای مختلف به بازار میانبانکی منتقل میکنند، به تبعیت از زیرگروههای مختلف (MM، NDD، STP، ECN، DMA، MTF).
این مدلها از فناوریهای عملیاتی متفاوتی نیز استفاده میکنند: سیستم ECN و سیستم MTF.
بیایید همه این اصطلاحات و اختصارات پیچیده را با هم بررسی کنیم. یادگیری آنها ممکن است آسان نباشد، اما بسیار مفهومساز است!
انواع بروکرهای فارکس٬ ای بوک و بی بوک برای مدیریت سفارشات مشتری
برای انجام یک معامله در بازار فارکس، باید یک طرف مقابل برای معامله وجود داشته باشد. اگر کسی یک دارایی را خریداری کند، کس دیگری باید آن را بفروشد. تفاوت مدلهای ای بوک و بی بوک در منبع و طرف مقابل معامله قرار دارد:
کارگزاران A-Book سفارشات معاملاتی را به صورت مستقیم به ارائهدهندگان نقدینگی منتقل میکنند و سپس آنها را به بازار میانبانکی هدایت میکنند. در این حالت، درآمد کارگزار صرفاً از طریق کمیسیونهای دریافتی بر اساس حجم تراکنش (معمولاً به ازای هر لات) یا اسپرد تأمین میشود. در این مدل، کارگزار تنها به عنوان واسطه عمل میکند و طرف مقابل معامله، یک معاملهگر دیگر است که معامله معکوس معاملهگر اول را انجام داده و تراکنش او به بازار میانبانکی یا ارائهدهنده نقدینگی منتقل شده است.
کارگزاران B-Book سفارشات مشتریان خود را در داخل خود کارگزار پردازش کرده و به عنوان مارکت میکر عمل میکنند. در این حالت، سفارشات به ارائهدهندگان نقدینگی منتقل نمیشوند، زیرا که کارگزار معاملات را به صورت داخلی انجام میدهد. نام دیگر مدل بی بوک ، «آشپزخانه» میباشد. اما همه چیز به همین سادگی نیست.
در مدل A-Book تضاد منافع وجود ندارد. کارگزار تنها به عنوان یک واسطه ارائه دهنده خدمات مالی عمل میکند. در صورت افزایش حجم معاملات و گردش مالی معاملهگر، کارگزار منافع بیشتری کسب خواهد کرد زیرا میتواند کمیسیونهای بیشتری بر اساس حجم تراکنش دریافت کند.
امکان فریب و تقل در مدل بی بوک بیشتر است، زیرا کارگزار در اینجا به عنوان طرف مقابل معامله قرار میگیرد. از آنجایی که کارگزار در این حالت به عنوان واسطه و همچنین طرف مقابل معامله عمل میکند، به طور طبیعی تضاد منافع به وجود میآید. بنابراین، شرکت میتواند در ترمینال معاملاتی خود قیمتهای غیر واقعی ارائه دهد، حد ضرر مشتریان را از طریق نرمافزارهای اضافه شده به پلتفرم MT4 مشاهده کرده و با کمک افزونههای سرور این پلتفرم، آنها را محدود کند. این به این معناست که چنین کارگزاریای میتواند معاملهگران را آسیب بزند.
به هر حال، بسیاری از کارگزاران از روش B-Book استفاده میکنند و این موضوع را پنهان نمیکنند. در حالی که برای انتقال سفارشات مشتری به بازار خارجی، کارگزار باید تعهداتی با ارائهدهندگان نقدینگی (و به عنوان یک قاعده، با چندین ارائهدهنده نقدینگی) بسته کند، مجوزها را دریافت کند و پشتیبانی فنی ارائه دهد. تمام این موارد هزینه دارند و یک کارگزار ای بوک تمام این هزینهها را از طریق اسپرد و کمیسیونهای بالا جبران میکند.
بنابراین، کارگزاران ای بوک از کمیسیونهای بالاتری بهرهمند هستند و از نظر هزینه نمیتوانند با کارگزاران B-Book رقابت کنند. از طرفی، اغلب معاملهگران از این موارد آگاه نیستند و فقط به کمیسیونهای پایین اهمیت میدهند و تشویق به معامله در مدلهای بی بوک میشوند.
