مدل کارگزار A-Book
به طور کلی، کارگزاران ای بوک کارفرمایی هستند که به طور مستقیم با مشتریان یک شرکت معاملاتی معامله نمیکنند و درآمد خود را از زیان یا سود مشتریان به دست نمیآورند. کمیسیونها و اسپردها منابع اصلی درآمد آنها هستند. علاوه بر این، کارگزارانی که چنین خدماتی را ارائه میدهند به سه دسته تقسیم میشوند: STP (مستقیم پردازش)، ECN (شبکه ارتباط الکترونیکی) و DMA (دسترسی مستقیم به بازار).
ارتباط مستقیم بین مشتری و تامین کننده نقدینگی مزیت اصلی کارگزاری STP است. نقدینگی معمولاً از منابع مختلف تجمیع میشود که منجر به نرخهای بهتر و افزایش نقدینگی میشود. اسپردههای ارائه شده توسط کارگزار STP میتواند شناور یا ثابت باشد. به جای اینکه صرفاً برای نقدینگی به بانکهای بزرگ متکی باشد که اسپردهای ثابتی را فراهم میکند، یک تجمیعکننده میتواند بهترین قیمت را از بین همه پیشنهادات خرید و فروش موجود انتخاب کند. در برخی موارد، این میتواند منجر به یک اسپرد صفر یا حتی منفی شود.
مزیت اصلی فناوری DMA دسترسی مستقیم به بازار است. تمام سفارشات بدون دخالت کارگزار به طور مستقیم به تامین کنندگان نقدینگی تحویل داده میشود. هر سفارش با وارد کردن دفترچه سفارش تامین کننده نقدینگی “بازار ایجاد میکند”. دستورات DMA اغلب نسبتاً سریع اجرا میشوند. طبق اصل Best Bid – Best Ask، معاملهگرانی که از این رویکرد استفاده میکنند شفافترین اجرا را با بهترین قیمت بازار دریافت میکنند.
مدل کارگزار B-Book
به عنوان بازارساز، کارگزارانی که بر روی مدل بی بوک کار میکنند، معمولاً معاملات را مستقیماً انجام میدهند. مسئولیت اصلی آنها حفظ سفارشات خرید و فروش دوطرفه و تطابق با الزامات بانک در مورد اسپرد (تفاوت قیمت بین سفارشات خرید و فروش) است.
یک دلال در این مدل از معاملهگران خرید و فروش میکند. در این مثال، اسپردهای ثابت و فعالیتهای معاملاتی مشتریان منابع اولیه درآمد را فراهم میکنند. از آنجایی که کارگزار در این شرایط طرف مقابل معاملات مشتریان خود است و نظارت دقیق بر همه عملیات معاملاتی مشتریان دارد، درخواستهای مشتریان از این کارگزاران نسبت به طرف مقابل خارجی محفوظ است. در نتیجه، عملیات سازندگان بازار شامل استفاده از استراتژیهای مختلف برای محدود کردن سود میشود، مانند به تعویق انداختن سفارشات تجاری و لغو معاملات میشود.